لنت ترمز چیست؟ شاید برای شما نیز سوال شده باشد که کارایی لنت ترمز دقیقا چیست و ما در ادامه این مقاله به این موارد می پردازیم. لنت ترمز جزء ترمزهای دیسکی است که در خودروسازی و سایر کاربردها استفاده می شود. لنت ترمز از صفحات پشتی فولادی با مواد اصطکاک متصل به سطحی که روتورهای ترمز دیسکی قرار دارد تشکیل شده است.
تاریخچه :
مفهوم لنت ترمز یا ترمز دیسکی به عنوان جایگزینی برای ترمزهای درام، حداقل از زمانی که توسط FW Lanchester در سال 1902 ثبت شد، وجود داشته است. تا پس از جنگ جهانی دوم اجرا شد. هنگامی که فناوری ترمز دیسکی بهبود یابد، عملکرد ترمز به سرعت از ترمزهای درام فراتر می رود. تفاوت در عملکرد در سال 1953 زمانی که یک خودروی لنت ترمز جگوار برنده جایزه بزرگ استقامت 24 ساعته لمان شد به طرز محسوسی نشان داده شد. موفقیت جگوار عموماً به ترمزهای دیسکی خودرو نسبت داده می شود که به رانندگان اجازه می داد سریعتر به پیچ ها نزدیک شوند و دیرتر از رقبای خود ترمز کنند که در نهایت به پیروزی آن منجر شد. در اواخر سال 1963، اکثر خودروهایی که از ترمزهای دیسکی استفاده می‌کردند، ساخت اروپا بودند، در اواخر دهه 1960، خودروهای آمریکایی این فناوری را پس از اختراع کالیپرهای ثابت، ارزان‌تر و فشرده‌تر ساختند.
عملکرد لنت ترمز:
لنت ترمز انرژی جنبشی خودرو را از طریق اصطکاک به انرژی گرمایی تبدیل می کند. لنت ترمز انرژی جنبشی خودرو را از طریق اصطکاک به انرژی گرمایی تبدیل می کند. دو لنت ترمز در ترمزها وجود دارد که سطوح اصطکاک رو به روتور هستند. [1] هنگامی که ترمزها به صورت هیدرولیکی اعمال می شوند، کالیپر لنت ها را روی روتور چرخان به هم می بندد یا فشرده می کند تا خودرو را کند کرده و آن را متوقف کند. هنگامی که لنت ترمز به دلیل تماس با روتور گرم می شود، مقدار کمی از مواد اصطکاک خود را به دیسک منتقل می کند و یک پوشش خاکستری مات بر روی آن باقی می گذارد. لنت و دیسک ترمز (هر دو اکنون حاوی مواد اصطکاک هستند)، سپس به یکدیگر می چسبند و اصطکاک را ایجاد می کنند که خودرو را متوقف می کند. در ترمزهای دیسکی معمولاً در هر روتور دیسکی دو لنت ترمز وجود دارد. در جای خود ثابت می شود و توسط یک کولیس نصب شده در هاب یا تعلیق مستقیم کار می کند. با این حال، کولیس‌های مسابقه‌ای می‌توانند تا شش لنت، با خواص اصطکاک متفاوت در یک الگوی مدرج برای عملکرد بهینه استفاده کنند. بسته به ویژگی های ماده، وزن وسیله نقلیه و سرعتی که در آن حرکت می کند، نرخ سایش دیسک ممکن است متفاوت باشد. لنت های ترمز معمولاً باید به طور مرتب (بسته به جنس لنت) تعویض شوند تا از محو شدن ترمز جلوگیری شود. اکثر لنت های ترمز مجهز به روشی هستند که در صورت نیاز به انجام این کار به راننده هشدار می دهند. یک روش متداول ساخت یک شیار مرکزی کوچک است که ناپدید شدن نهایی آن با استفاده از سایش نشان دهنده پایان عمر مفید آن است. روش های دیگر عبارتند از قرار دادن یک نوار نازک از فلز نرم در یک شیار به طوری که هنگام باز شدن ترمزها (به دلیل فرسودگی) به طور قابل شنیدن صدای جیر جیر می کنند. یک برچسب سایش فلزی نرم نیز می تواند در مواد لنت تعبیه شود که در صورت نازک شدن لنت ترمز، مدار را قطع می کند و باعث روشن شدن چراغ هشدار داشبورد می شود.
تفاوت بین انواع لنت ترمز چیست؟
لنت ترمز بخش مهمی از سیستم ترمز خودرو است. ترمزهای دیسکی برای عملکرد صحیح به کالیپرها، لنت ترمز و روتور بستگی دارد. لنت های ترمز در داخل کالیپرها قرار دارند و بخشی از سیستمی هستند که به روتور متصل می شوند. با گذشت زمان، لنت ها از اصطکاک اعمال شده به روتور برای متوقف کردن چرخ فرسوده می شوند. چهار نوع لنت ترمز وجود دارد – نیمه فلزی ، ارگانیک غیر آزبست (NAO)، NAO کم فلز و سرامیک . مهم است که بدانید کدام نوع برای وسیله نقلیه شما بهترین است.
بر اساس نام انواع لنت ترمز، مشخص نیست که کدام یک را بیشتر استفاده کنید یا کدام را انتخاب کنید. در اینجا خلاصه ای از تفاوت ها آمده است:
نیمه فلزی:
این لنت های ترمز از 30 تا 65 درصد فلز ساخته شده اند و جزوه کارهای سنگین محسوب می شوند. این لنت ترمز همچنین ممکن است در دماهای شدید و پایین عملکرد خوبی نداشته باشد. این لنتهای ترمز نسبت به لنتهای ترمز سرامیکی ارزان‌تر و آسان‌تر روی روتور هستند اما صدای آنها بلندتر است و به اندازه سرامیکی دوام نمی‌آورند. به گزارش Autos.com این لنت ترمز عموماً در اتومبیل های مسابقه ای و با عملکرد بالا استفاده می شود.
سرامیکی:
سرامیک این لنتهای ترمز معمولاً گران‌تر هستند اما تمیزتر هستند و صدای کمتری نسبت به سایر مواد تولید می‌کنند. لنت های ترمز سرامیکی نیز نسبت به لنت های نیمه فلزی دوام بیشتری دارند. Autos.com می گوید که سرامیک بر لنت های ارگانیک برتری دارد.
ارگانیک غیر آزبست (NAO) و NAO کم فلز:
این لنت های ترمز به عنوان پر سر و صدا هستند و گرد و غبار ترمز زیادی را آزاد می کنند. با این حال مس یا فولاد به کار رفته در این لنت ها به انتقال و تجزیه گرما کمک می کند. لنتهای ترمز ارگانیک غیر آزبست عموما از مواد آلی از جمله الیاف، شیشه، لاستیک و کولار ساخته می شوند.
تعمیر و نگهداری و عیب یابی:
لنت های ترمز باید حداقل هر 5000 مایل ( 8045 کیلومتر ) برای سایش بیش از حد یا ناهموار بررسی شوند. اگرچه سایش لنت ترمز برای هر وسیله نقلیه منحصر به فرد است، به طور کلی توصیه می شود که لنت ترمز هر 50000 مایل تعویض شود.
تست مواد:
اداره ملی استانداردها (NBS) در سال 1920 آزمایش مواد ترمز را در ایالات متحده آغاز کرد. سپس تنظیمات آزمایشی با سازندگان مورد نظر آنها در میان گذاشته شد تا آنها بتوانند آزمایش محصولات خود را آغاز کنند. با گذشت زمان، NBS به توسعه ابزارها و رویه‌های جدید برای تست لنت و آستر ادامه داد و اینها در نهایت به استانداردهای کمیسیون استانداردهای مهندسی آمریکا کد ایمنی برای تست ترمز و ترمز تبدیل شدند.